Herstel

Wat is herstel? Dat is een lastige vraag om te beantwoorden, vind ik. Het is namelijk niet zo concreet te beantwoorden met regels die zeggen wanneer je herstelt bent en wanneer niet. Er is geen lijstje dat je af kan vinken en dan kan concluderen dat je herstelt bent. Ik denk dat het vooral gaat om je 'state of mind', maar dat zal ik wat meer uitleggen. 

Midden in mijn eetstoornis had ik een beeld van mijn herstel. Ik zou nooit meer eten uit emotie, ik sprak heel veel af met vrienden, ik deed heel veel leuke dingen, ik had een baan, een relatie, een gezin, mijn huis was schoon en opgeruimd en ik was een open boek voor de mensen om mij heen. Nu kan ik oprecht zeggen dat ik mezelf als herstelt beschouw, maar veel van bovenstaande dingen heb ik (nog) niet bereikt. 

Tijdens mijn behandeling merkte ik dat ik op een gegeven moment geen eetbuien meer had en ik meer met mensen afsprak om leuke dingen te doen. Ik deelde veel van mijn gedachten en emoties en ik was aan het werk. Als ik daar nu naar terugkijk, denk ik dat ik best meer tevreden mocht zijn met mijn leven toen. Dat was ik niet, omdat ik voor mijn gevoel nog vol in mijn eetstoornis zat. Zo af en toe at ik namelijk nog steeds uit emotie. Mijn huis opgeruimd houden, kon ik niet. Ik deelde wel meer, maar was geen open boek en ik zat nog steeds veel thuis. 

Het keerpunt van mij was dat ik bij iemand thuis was die geen eetstoornis heeft. Diegene vertelde mij een reep chocola te hebben gegeten, omdat ze gefrustreerd was. Op dat moment realiseerde ik mij dat 'normale mensen' ook eten uit emotie. Is dat wat je wil? Nee, misschien niet, maar het wil niet meteen zeggen dat je een eetstoornis hebt. Daar moet het verder voor gaan. Vanaf dat moment ben ik om me heen gaan kijken naar andere mensen en kon ik ervaren dat al die punten die ik hierboven noemde niet zo belangrijk zijn voor herstel. 

Het belangrijkste van herstel is voor mij geweest dat ik niet meer het gevoel heb dat ik de controle kwijt ben. Ik heb weer een keuze gekregen. Als ik verdrietig ben, kan ik kiezen of ik dat wil delen of dat ik me laat gaan met chocola. Als ik die keer voor chocola kies, is het niet zo dat ik de volgende keer daar voor kies. Het is niet dat ik meteen gefaald heb, want ik heb die keuze bewust gemaakt. Het is niet dat ik het verdriet niet wil voelen, zoals dat in mijn eetstoornis was, maar ik wil mezelf troosten en op dat moment heb ik er behoefte aan mezelf te troosten met chocola. De volgende keer heb ik misschien wel weer behoefte aan een knuffel van een dierbare. Het verdriet laat ik nu toe en voel ik. 

Herstel is daarmee voor mij een vaag begrip geworden. Iets wat ik niet in concrete dingen om kan zetten, maar wat ik vooral heel erg voel. Onlangs ging mijn relatie uit en was ik daar erg verdrietig om. Ik kreeg meteen de neiging om me vol te stoppen met allerlei eten. Niet omdat ik mezelf wou troosten, maar omdat ik het niet wou voelen. Ik heb daar niet aan toegegeven en ben in plaats daarvan gaan sporten met de gedachte ik voel me nu niet beter, maar dat had ik ook niet gedaan met alle chocolade van de wereld en op deze manier zorg ik beter voor mezelf. Die dag kon ik voelen dat ik hersteld ben van mijn eetstoornis en ik probeer zoveel mogelijk stil te staan bij dat soort momenten om echt dat gevoel van herstel te krijgen. 

Er blijven altijd valkuilen. De weg van herstel is zeker geen rechte lijn omhoog. Soms val ik weer in een valkuil, maar ik herken het steeds beter en kom er steeds sneller weer uit. Herstel is iets waar ik mijn leven lang aan zal moeten werken, in de zin van alert blijven op die valkuilen en goed voor mezelf zorgen, maar het neemt een steeds kleiner deel van mijn leven in. 

De weg naar herstel was ontzettend zwaar en moeilijk. Ik heb dingen moeten doen die ik vooraf niet voor mogelijk had gehouden. Ik heb vaak op willen geven, maar dan was er weer zo'n keerpunt. In mijn behandeling had ik graag meer aandacht gehad voor wat normaal is en dat herstel niet betekent dat alles zwart wit is (alles delen, niet meer emotie-eten). Ik hoop dat ze dat mee gaan nemen in behandelingen. Vooral ben ik blij dat ik nu kan zeggen dat ik herstelt ben. Al die moeilijke dingen? Die waren het echt meer dan waard!!!